Pokój dziecka to najczęściej najmniejsze pomieszczenie w całym mieszkaniu. Jednocześnie to właśnie ta przestrzeń musi uwzględniać najwięcej potrzeb małego domownika. Jak urządzić pokój dziecka, by znalazła się w nim strefa zabawy, nauki oraz wypoczynku? Przedstawiamy nasze propozycje.
Pokój dziecka – strefa zabawy
Nie ma wątpliwości, że kącik do zabawy jest najważniejszy, jeśli pod uwagę weźmiemy pokój dziecięcy. Bez względu na to, czy jest to pokój dla dziewczynki, a może pokój dla chłopca, to miejsce musi być kolorowe i optymalnie atrakcyjne. Co więcej, strefa zabawy musi być też całkowicie bezpieczna. Proponujemy wykładzinę z krótkim włosiem, dzisiaj bez problemu znajdziemy taką, która może stanowić także element zabawy czy dekoracji całego pokoju. Kącik zabaw dla dziecka musi być przestronny, ale i funkcjonalny. Warto zawszeć w nim także organizery do przechowywania zabawek. Wszelkie zabawki dla dziecka powinny być zaś dopasowane nie tylko do jego indywidualnych zainteresowań, ale też wieku malucha czy etapu jego rozwoju. W tej części pokoju dla dziecka powinno stawiać się na wyposażenie najlepszej jakości, odporne na uszkodzenia i intensywną eksploatację. Niezbyt trafionym pomysłem będą na przykład antyki.
Pokój dziecięcy – strefa wypoczynku
Ta powinna być oddzielona od miejsca zabaw. Strefa wypoczynku w pokoju dziecka ma dawać ukojenie, nie może rozpraszać. Warto zastosować tu raczej stonowane barwy i brak elementów rozrywkowych, które będą zaburzać spokojny sen. Przyda się za to dobrej jakości łóżko dziecięce i najlepsza pościel dla dziecka. My proponujemy tę bawełnianą, najlepiej z bawełny bambusowej. W strefie relaksu dziecka powinna znaleźć się też lampka dająca ciepłe światło oraz fotel dla rodzica, który przyda się chociażby do czytania bajek na dobry sen kilkulatka.
Pokój dziecka – miejsce do nauki
Również miejsce, w którym dziecko będzie się uczyć, powinno być oddalone od kącika zabaw. Chodzi o to, by maluch mógł skupić swoją uwagę i skoncentrować się na nabywaniu nowej wiedzy i umiejętności. Dobrym rozwiązaniem jest ustawienie biurka z wygodnym krzesłem zaraz przy oknie. Warto zapewnić jak najwięcej naturalnego, dziennego światła w tej strefie. Na biurku ma znaleźć się lampka a tuż przy nim dodatkowe szafki i szuflady do przechowywania akcesoriów i pomocy dydaktycznych. Ta strefa powinna być pozbawiona atrakcyjnych elementów, rodzice powinni skupić się zaś na funkcjonalnych rozwiązaniach. Dokładnie tak samo, jak praktyczny ma być układ kuchni w mieszkaniu, również miejsce do nauki dziecka musi być konkretnie przemyślane.
Pokój dziecka – zgodnie z obowiązującymi trendami
Kiedy spełnione zostaną aspekty praktyczne, warto pomyśleć nad designem dziecięcego pokoju. To kraina rozrywki, pełna kolorów i dekoracji. Warto podpytać dziecko, jakie elementy powinny znaleźć się w jego pokoju. Dokładnie tak samo, jak przedszkole ozdabia ściany bajkowymi motywami, by dziecko chciało przebywać poza domem, również rodzice powinni zadbać o atrakcyjny klimat w pokoju dziecka. Dzięki temu maluch chętnie będzie spędzał w nim czas.
Znacznie łatwiej jest stworzyć dziecięcą strefę w mieszkaniu nabytym na rynku pierwotnym. Mieszkanie z rynku wtórnego jest już wykończone i to nie zawsze zgodnie z potrzebami małego mieszkańca. Jeśli otrzymujemy nieruchomość od dewelopera w stanie surowym, możemy urządzić pokój dziecka dowolnie, patrząc nawet na najnowsze trendy mody.
Pokój dziecka ma być azylem malucha, ta przestrzeń musi być urządzona zgodnie z jego potrzebami. Patrzmy na wiek dziecka, ale też funkcjonalność. Jeśli stawiamy na dekory, bierzmy pod uwagę przede wszystkim ściany, by dodatki dekoracyjne nie przeszkadzały w codziennym użytkowaniu. Z powodzeniem jednak udaje się stworzyć pokój dla dziecka w stylu klasycznym, nowoczesnym, skandynawskim czy w stylu boho. Dzisiaj producenci wyposażenia wnętrz oferują nam tak dużo rozmaitych rozwiązań, że nawet kolorowy pokój dziecka może współgrać z wykończeniem całego mieszkania. Pamiętaj jednak, że ci najmłodsi i tak większość czasu będą spędzać w salonie, przyda się więc kuchnia z aneksem, by mieć zawsze „oko” na latorośl. Dopiero nastolatek zamyka się we własnych „czterech ścianach” i potrzebuje nieco prywatności.
